Het bordje met het groentegezichtje van ons kleine schatje is niet leeg gegeten, vermoed ik. Het heeft hoogstwaarschijnlijk een tweede leven gekregen in de kliko, met als uiteindelijke doel de volgende generatie groenten te voeden.
Dat bordje groente geeft meteen ook een gezicht aan de vier woorden die voor mij centraal staan in mijn jubeljaar: teruggave, terugkeer, vrijlating en rust. Vandaag sta ik wat langer stil bij ’terugkeer’, terug naar de basis.
Back to basics is bijvoorbeeld dat bordje groente. Nu, op dit moment, theoretisch, een uitstekend plan. Maar de afgelopen jaren als ik na een dag intensief werk thuiskwam, lokte de pasta en ’s avonds de chips met aanverwante artikelen. Ik wilde mezelf verwennen, daar paste een gezonde wortel of appel niet bij, vond ik. Ik was immers al de hele dag braaf geweest?
Terug naar de basis brengt me ook bij warme zomers en ijsjes. Bij herinneringen aan mijn moeder die in de korte tijd dat ze leefde en mijn moeder was, een wezenlijke basis legde in mijn leven. Zoals op die ene dag; ik zal rond de vijf jaar zijn geweest, het was heel warm en ik bedelde om een ijsje. Mijn moeder gaf me een stuk komkommer!! Dat was ook verkoelend, legde ze uit. Haar uitleg maakte me zo nieuwsgierig, dat ik bijna vergat dat een stuk groente toch echt geen ijsje is.
De pasta, de chips en niet te vergeten: de (oude) kaas hebben hun sporen verdiend. Het effect ervan is zichtbaar in mijn gezellige jurkjes, die nu wat minder gezellig aanvoelen. Het vele wat de afgelopen jaren op mijn bordje kwam, letterlijk en figuurlijk, heeft zich genesteld in mijn systeem, in mijn ziel, geest en lichaam. En daar hoort zorg bij, moederlijke zorg.
Want mijn moeder had best een punt met haar komkommer. Natuurlijk gunde ze mij een ijsje. Maar nog meer gunde ze mij, dat ik energie in mijn lijf stopte. Bouwstoffen toevoegde in plaats van verzadigde vetten met alle gevolgen van dien.
Terug naar de basis. Ik hoor de sapcentrifuge van mijn moeder nog draaien en herinner me hoe (vies) we keken naar dat glas met wortelsap. Ik ga verder in haar spoor. Maar kies wel voor een andere vorm, namelijk die van groentegezichtjes. Want het mag heus wel een beetje leuk zijn, die basis.